Leven in het buiteland

Hoi hoi,

Normaal schrijf ik altijd op wat ik hier allemaal mee maak, en dit zal ik ook blijven doen. Maar vandaag een verslagje over het leven in het buitenland.
Ik heb natuurlijk wel vaker beschreven dat ik bepaald eten mis en dat ik mijn familie mis, maar vandaag hou ik het algemeen over de voor en nadelen van in het buitenland wonen.

Vandaag was het weer even lastig, ik heb een neefje van 9 maanden en nichtje van 2,5 jaar die ik ontzettend mis. Mijn nichtje herkend mij altijd wel tijdens het facetimen en die kent mij ook wel maar ik zou zoveel dingen met haar willen meemaken die ik nu niet mee maak. Mijn neefje word ook al zo snel groot, hij heeft al tandjes gekregen en tijgert door huis.
Nog even en hij praat en loopt al, en dat zijn dingen die ik helaas niet mee kan krijgen.
Vandaag wilde ik ze gewoon even knuffelen maar een ticket is misschien tegenwoordig niet zo duur meer als vroeger, maar toch niet zo goedkoop als ik zou willen. Dus ik zal toch even moeten wachten tot mijn geplande bezoek in maart.

Ik keek laatst een aflevering van: Ik vertrek via uitzending gemist en ik zag hoe dat gezin ook genoot van het leven in het buitenland maar het grootste gemis blijft altijd familie. Natuurlijk mis ik ook mijn vrienden uit Nederland maar toch is het contact houden daarmee makkelijker en die kunnen soms ook makkelijker langs komen.
Mijn ouders komen gelukkig wel met een soort van regelmaat langs en nu komt mijn zus met haar vriend ook!
Helaas is het voor mijn opa en oma niet mogelijk om te komen maar dan kan ik gelukkig ook mee facetimen.

Als je op dit moment ziet hoe de wereld veranderd, hoe Nederland veranderd en hoeveel haat er is en nog meer regels die er maar bij blijven komen dan mis ik Nederland echt niet.
Natuurlijk zou het fijn zijn als ik naar een dokter kan gaan en echt kunnen uitleggen wat er is in mijn eigen taal, de drempel is dan een stuk minder hoog dan hier, maar verder word Nederland er helaas niet beter op.
Spanje is natuurlijk ook niet perfect, maar stom gezegd krijg ik heel weinig van het politieke verhaal hier mee omdat ik de taal nog niet genoeg kan en de kranten niet lees.

Maandag begint mijn Spaanse les dus ik zal de taal beter gaan leren en hopelijk onder de knie krijgen, niet zoals bij Portugees dat het echt niet lukte..

De momenten dat ik terugkom ik Nederland zijn altijd speciaal, ik wil zoveel mogelijk doen, zoveel mogelijk mensen zien en altijd in te weinig tijd. Het is vreemd dat je nooit of op dit moment, gewoon niet 'gewoon' in Nederland kan zijn. Het is een thuiskomst en een 2e thuis maar mijn eerste thuis is toch in Spanje momenteel.
Soms dan kom je mensen tegen in de supermarkt die je dan al lang niet gezien heb, voor hun is het zo van: hey die heb ik al lang niet gezien, wat toevallig. Zij weten bijvoorbeeld niet dat je in het buitenland woont en dat het super toevallig is dat je ze nu tegenkomt.

Eten uit Nederland blijf ik zo hard missen, gewoon een lekkere boterham, satésaus en allemaal soorten kroepoek, zoveel broodbeleg en het gemak van kunnen lezen wat alles precies is.
Nederland heeft echt wel veel keuzes in eten, veel variatie en veel ingrediënten van keukens uit verschillende landen.

Ik hoor vaak mensen die hebben nagedacht om naar het buitenland te gaan of die er nog over nadenken. Veel mensen laten zich tegenhouden door de familie en dat kan ik mij goed voorstellen.
Maar uiteindelijk leef je voor jezelf en niet voor je familie, ook al heeft die je natuurlijk nodig zo op zijn tijd. Maar je kan altijd terugkomen.
Het is zeker de moeite waard om het te proberen want het is een super goed ervaring!

Heel veel liefs,
Sandra