De zomer voorbij
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Sandra
30 Augustus 2015 | Spanje, Barcelona
Hi,
Nou, het is alweer een behoorlijk tijd geleden dat ik geschreven heb en het is inmiddels alweer bijna 5 maanden verder. Het huis is een thuis geworden en er is van alles gebeurd.
Het weekend van 16 mei waren Petra en Dennis aangekomen voor een paar dagen Barcelona. Ze hebben ons toen nog hele lege huis gezien en hier geslapen. Ik had lekker een paar daagjes vrij en daar hebben we van genoten.
Het weekend daarop is Niels naar België gegaan en ik naar Lissabon.
Lissabon voelde als thuiskomen, het is een stuk rustiger dan Barcelona en ik heb het goed naar mijn zin gehad met Anne.
Bij terugkomst was Niels jarig dus dat hebben we gevierd en lekker van de tijd samen genoten.
Zaterdag 30 mei was voor mij een hele nieuwe ervaring. Samen met Niels zijn we gaan eten bij een collega van hem en zijn vriendin. Zijn collega had mij verteld dat hij vis kon maken op een manier dat ik het zelfs zou lusten, dus ik was de uitdaging aan gegaan.
Het voorgerecht: mosselen, smaakte eigenlijk zeer goed.
Hierna had hij een zeebaars op het menu staan, deze was nog helemaal intact dus het was voor mij een echte vis ervaring. Maar het vlees was zeer zacht en ik proefde de vis smaak niet. Het was geslaagd.
Op 2 juni zijn Maarten en Henry aangekomen met de spullen en hebben we deze met veel moeite alle 84 treden omhoog gekregen. Het was een behoorlijke klus maar een flinke opluchting toen alles boven stond.
Ik was een paar dagen vrij dus naast het in elkaar zetten van de meubels hebben we ook genoten van het strand en Barcelona.
Het weekend van 12 juni ben ik voor mijn familie naar Nederland gevlogen. Dit was een verassing voor Petra, Dennis en mijn opa en oma. Een geslaagde verassing en een fijn weekend.
Na 2 dagen in een leeg huis kregen we al het volgende bezoek, Meriam kwam gezellig een paar dagen langs bij ons thuis en we hebben heel wat Cava gedronken.
Hierna begon de zomer pas, maar wat betreft het weer leek het al lang begonnen. Het laatste weekend van juni werd een korte vakantie naar Menorca. Heerlijk even niets doen, maar wel veel zien.
Niels en ik hadden een scooter gehuurd en zijn hier 2 dagen mee op uit getrokken. We hebben beide kanten van het eiland gezien en dit was echt ontzettend mooi. Het zee water was zo helder dat je de grond kon blijven zien. We kwamen uitgerust terug.
Vanaf 10 juli hadden we 3 dagen feest, we zijn naar het festival Cruilla geweest. Heerlijk muziek van Xavier Rudd, Emile Sandé en veel meer.
Hierna kregen we weer bezoek, op 15 juli was Annelies aangekomen voor een paar dagen Barcelona en hebben we samen de stad weer onveilig gemaakt. Vanaf 17 juli waren de ouders van Niels hier en hebben we daar samen mee genoten. Zondag het vertrek van Annelies, maar voor ons nog een uitje naar Montserrat. Dit was ook absoluut een aanrader.
Mooie natuur en een geweldig uitzicht.
Hierna hadden we even geen bezoek en zijn we naar wat feestje geweest.
Op 5 augustus zijn we eindelijk voor het eerst naar een voetbal wedstrijd geweest hier. Super tof en zeker de moeite waard.
Vanaf 7 augustus kwam Meriam weer gezellig langs, maar deze keer ook met het doel om haar Spaans te verbeteren. Dus in de week was het keihard leren terwijl ik op werk zat en in de avond gezellig wat drinken.
Met mijn collega's voetballen we wekelijks een potje op een voetbalveld in de buurt van werk. Dit is mijn favoriete sport dus ik speel graag mee.
Helaas gebeuren er tijdens vriendschappelijk potjes voetbal ook wel eens mindere dingen en zo ben ik uiteindelijk dus geblesseerd geraakt.
Mijn knie en heup zijn de verkeerde kant op geschoten en nadat mijn knie zo dik en pijnlijk werd moest ik wel naar het ziekenhuis.
Op 14 augustus was dus mijn eerste bezoek aan het Spaanse ziekenhuis en meteen een volledige dag.
Mogelijk is er iets mis met de kruisbanden en daarom hebben ze na het nodige bloed uit mijn knie te halen, mij een spalk gegeven.
Na thuisgebracht te worden door de ambulance, die zelfs nog stopte bij een apotheek voor de nodige medicijnen en krukken, moest ik mijzelf zien te redden.
Op 1 september krijg ik pas de MRI die mij gaat vertellen wat er nu werkelijk met mijn knie aan de hand is.
Niels had een week België op de planning staan en dan zou ik dus alleen thuis zitten terwijl ik geen boodschappen kon doen etc.
Gelukkig is mijn moeder gekomen om mij te helpen!
Nou zal ik toch een einde maken aan mijn verslag. Het is nu wel lang genoeg :)
Liefs,
Sandra
Nou, het is alweer een behoorlijk tijd geleden dat ik geschreven heb en het is inmiddels alweer bijna 5 maanden verder. Het huis is een thuis geworden en er is van alles gebeurd.
Het weekend van 16 mei waren Petra en Dennis aangekomen voor een paar dagen Barcelona. Ze hebben ons toen nog hele lege huis gezien en hier geslapen. Ik had lekker een paar daagjes vrij en daar hebben we van genoten.
Het weekend daarop is Niels naar België gegaan en ik naar Lissabon.
Lissabon voelde als thuiskomen, het is een stuk rustiger dan Barcelona en ik heb het goed naar mijn zin gehad met Anne.
Bij terugkomst was Niels jarig dus dat hebben we gevierd en lekker van de tijd samen genoten.
Zaterdag 30 mei was voor mij een hele nieuwe ervaring. Samen met Niels zijn we gaan eten bij een collega van hem en zijn vriendin. Zijn collega had mij verteld dat hij vis kon maken op een manier dat ik het zelfs zou lusten, dus ik was de uitdaging aan gegaan.
Het voorgerecht: mosselen, smaakte eigenlijk zeer goed.
Hierna had hij een zeebaars op het menu staan, deze was nog helemaal intact dus het was voor mij een echte vis ervaring. Maar het vlees was zeer zacht en ik proefde de vis smaak niet. Het was geslaagd.
Op 2 juni zijn Maarten en Henry aangekomen met de spullen en hebben we deze met veel moeite alle 84 treden omhoog gekregen. Het was een behoorlijke klus maar een flinke opluchting toen alles boven stond.
Ik was een paar dagen vrij dus naast het in elkaar zetten van de meubels hebben we ook genoten van het strand en Barcelona.
Het weekend van 12 juni ben ik voor mijn familie naar Nederland gevlogen. Dit was een verassing voor Petra, Dennis en mijn opa en oma. Een geslaagde verassing en een fijn weekend.
Na 2 dagen in een leeg huis kregen we al het volgende bezoek, Meriam kwam gezellig een paar dagen langs bij ons thuis en we hebben heel wat Cava gedronken.
Hierna begon de zomer pas, maar wat betreft het weer leek het al lang begonnen. Het laatste weekend van juni werd een korte vakantie naar Menorca. Heerlijk even niets doen, maar wel veel zien.
Niels en ik hadden een scooter gehuurd en zijn hier 2 dagen mee op uit getrokken. We hebben beide kanten van het eiland gezien en dit was echt ontzettend mooi. Het zee water was zo helder dat je de grond kon blijven zien. We kwamen uitgerust terug.
Vanaf 10 juli hadden we 3 dagen feest, we zijn naar het festival Cruilla geweest. Heerlijk muziek van Xavier Rudd, Emile Sandé en veel meer.
Hierna kregen we weer bezoek, op 15 juli was Annelies aangekomen voor een paar dagen Barcelona en hebben we samen de stad weer onveilig gemaakt. Vanaf 17 juli waren de ouders van Niels hier en hebben we daar samen mee genoten. Zondag het vertrek van Annelies, maar voor ons nog een uitje naar Montserrat. Dit was ook absoluut een aanrader.
Mooie natuur en een geweldig uitzicht.
Hierna hadden we even geen bezoek en zijn we naar wat feestje geweest.
Op 5 augustus zijn we eindelijk voor het eerst naar een voetbal wedstrijd geweest hier. Super tof en zeker de moeite waard.
Vanaf 7 augustus kwam Meriam weer gezellig langs, maar deze keer ook met het doel om haar Spaans te verbeteren. Dus in de week was het keihard leren terwijl ik op werk zat en in de avond gezellig wat drinken.
Met mijn collega's voetballen we wekelijks een potje op een voetbalveld in de buurt van werk. Dit is mijn favoriete sport dus ik speel graag mee.
Helaas gebeuren er tijdens vriendschappelijk potjes voetbal ook wel eens mindere dingen en zo ben ik uiteindelijk dus geblesseerd geraakt.
Mijn knie en heup zijn de verkeerde kant op geschoten en nadat mijn knie zo dik en pijnlijk werd moest ik wel naar het ziekenhuis.
Op 14 augustus was dus mijn eerste bezoek aan het Spaanse ziekenhuis en meteen een volledige dag.
Mogelijk is er iets mis met de kruisbanden en daarom hebben ze na het nodige bloed uit mijn knie te halen, mij een spalk gegeven.
Na thuisgebracht te worden door de ambulance, die zelfs nog stopte bij een apotheek voor de nodige medicijnen en krukken, moest ik mijzelf zien te redden.
Op 1 september krijg ik pas de MRI die mij gaat vertellen wat er nu werkelijk met mijn knie aan de hand is.
Niels had een week België op de planning staan en dan zou ik dus alleen thuis zitten terwijl ik geen boodschappen kon doen etc.
Gelukkig is mijn moeder gekomen om mij te helpen!
Nou zal ik toch een einde maken aan mijn verslag. Het is nu wel lang genoeg :)
Liefs,
Sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
