Lastig, die taal.
Door: Sandra
Blijf op de hoogte en volg Sandra
03 September 2015 | Spanje, Barcelona
Hallo,
Nou helaas kreeg ik op 1 september niet de verwachtte MRI.
Op 31 augustus had ik een afspraak bij de huisarts voor mijn ziektebriefje. Zij vertelde mij dat ik de dag erop een afspraak had bij een traumatoloog die even naar mijn been ging kijken en eraan zou voelen.
Het vooruitzicht klonk ontzettend goed, want als hij zou gaan voelen dan betekend dat, dat mijn spalk eraf mag!
In werkelijkheid viel dit allemaal behoorlijk tegen.
Na meer dan een uur te hebben gewacht in de wachtruimte, werd ik dan eindelijk opgeroepen. De dokter keek even, probeerde wel een beetje Engels te praten en in Engels/Spaans konden we communiceren en vertelde hij mij dat ik een MRI nodig had.
Mijn spalk vond hij goed zitten, maar ik vertelde hem dat dit veel te lang was waardoor ze hem uiteindelijk iets korter gezaagd hebben.
Mijn moeder heeft het thuis maar even afgemaakt want het was ontzettend slordig gedaan en er zaten stukjes gips onder de spalk wat pijn deed.
Ik moest doorgegeven dat ik een MRI nodig had en de vrouw bij de bali gaf aan dat ik dan binnen 25 minuten gebeld zou worden.
Het is op dit moment 2 dagen later en ik en nog niet gebeld ondanks dat de dokter URGENT op het papier geschreven heeft.
Dus nu 2,5 week nadat het gebeurd is, ben ik nog niets wijzer.
Vervolgens moest ik nog een nieuwe afspraak maken voor een ziektebriefje en omdat bellen in het Spaans echt nog niet gaat, besloot ik om helemaal naar de dokter te gaan om daar een nieuwe afspraak te maken. Mijn eigen dokter ging met vakantie dus ik moest een afspraak maken bij een andere dokter.
Na de reis van 20 minuten, kom ik aan bij de dokterspraktijk. Hier spreken ze vervolgens alleen Catalaans en maakt hij een afspraak voor vandaag.
De frustratie is groot als je niet kan uitleggen dat dit niet de bedoeling is en de dokter gezegd heeft dat ik bij iemand anders moet.
Gelukkig kan ik in dit soort gevallen altijd nog vragen aan mijn collega's die de taal wel spreken om te bellen, maar je voelt je zo hopeloos als je niets zelfs kan regelen en begrijpen.
Op dit moment heb ik het dus even gehad met Barcelona.
Het is een heerlijke stad zolang je geen problemen heb en aangewezen ben op het zorgsysteem hier.
Ik ga maar weer verder met Spaans leren.
Liefs,
Sandra
Nou helaas kreeg ik op 1 september niet de verwachtte MRI.
Op 31 augustus had ik een afspraak bij de huisarts voor mijn ziektebriefje. Zij vertelde mij dat ik de dag erop een afspraak had bij een traumatoloog die even naar mijn been ging kijken en eraan zou voelen.
Het vooruitzicht klonk ontzettend goed, want als hij zou gaan voelen dan betekend dat, dat mijn spalk eraf mag!
In werkelijkheid viel dit allemaal behoorlijk tegen.
Na meer dan een uur te hebben gewacht in de wachtruimte, werd ik dan eindelijk opgeroepen. De dokter keek even, probeerde wel een beetje Engels te praten en in Engels/Spaans konden we communiceren en vertelde hij mij dat ik een MRI nodig had.
Mijn spalk vond hij goed zitten, maar ik vertelde hem dat dit veel te lang was waardoor ze hem uiteindelijk iets korter gezaagd hebben.
Mijn moeder heeft het thuis maar even afgemaakt want het was ontzettend slordig gedaan en er zaten stukjes gips onder de spalk wat pijn deed.
Ik moest doorgegeven dat ik een MRI nodig had en de vrouw bij de bali gaf aan dat ik dan binnen 25 minuten gebeld zou worden.
Het is op dit moment 2 dagen later en ik en nog niet gebeld ondanks dat de dokter URGENT op het papier geschreven heeft.
Dus nu 2,5 week nadat het gebeurd is, ben ik nog niets wijzer.
Vervolgens moest ik nog een nieuwe afspraak maken voor een ziektebriefje en omdat bellen in het Spaans echt nog niet gaat, besloot ik om helemaal naar de dokter te gaan om daar een nieuwe afspraak te maken. Mijn eigen dokter ging met vakantie dus ik moest een afspraak maken bij een andere dokter.
Na de reis van 20 minuten, kom ik aan bij de dokterspraktijk. Hier spreken ze vervolgens alleen Catalaans en maakt hij een afspraak voor vandaag.
De frustratie is groot als je niet kan uitleggen dat dit niet de bedoeling is en de dokter gezegd heeft dat ik bij iemand anders moet.
Gelukkig kan ik in dit soort gevallen altijd nog vragen aan mijn collega's die de taal wel spreken om te bellen, maar je voelt je zo hopeloos als je niets zelfs kan regelen en begrijpen.
Op dit moment heb ik het dus even gehad met Barcelona.
Het is een heerlijke stad zolang je geen problemen heb en aangewezen ben op het zorgsysteem hier.
Ik ga maar weer verder met Spaans leren.
Liefs,
Sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
