Het nadeel van ver van je familie wonen

Hoi hoi,

Nou de reisjes zijn er iets meer geworden dan verwacht.

Nog voordat ik naar Zuid Spanje ging, kwam mijn opa in het ziekenhuis te liggen. Dit is eerder ook wel gebeurd maar ik had er nu toch een ander gevoel bij.
Tijdens mijn vakantie in Zuid Spanje kreeg ik te horen dat mijn opa een hersenbloeding had gehad.
Ondanks het feit dat deze hersenbloeding niet levensbedreigend was, wilde ik wel meteen naar Nederland toe.

Het weekend van 2 maart ben ik in Nederland geweest en heb ik mijn opa nog kunnen zien maar echt spreken was er niet meer bij. Hij herkende mij wel en afscheid nemen was ontzettend lastig.
Terwijl ik dit schrijf heb staan de tranen nog in mijn ogen..

Er was een hele kleine hoop dat het nog beter zou gaan met mijn opa en omdat alles erg onzeker was, ben ik terug naar Barcelona gegaan.
De planning was ook nog steeds om naar Madrid te gaan want alles was al geboekt en we hadden geen annuleringsverzekering of iets dergelijks.

Madrid was een leuke stad met super vriendelijke mensen en het feest van Armin van Buuren was ontzettend tof.
Maar toen ik de dag erna las hoe het met mijn opa ging, besefte ik al snel dat het einde in zicht was. Hij is deze zondag ook overleden.

Het moment dat je niet direct bij je familie kan zijn als je hier woont is ontzettend lastig. Ik had zo graag nog met mijn opa gepraat toen hij helder was, maar eigenlijk kwam ik al te laat.
Op zich is een vliegtuig zo gepakt en ben ik ook ontzettend blij dat ik deze heb genomen toen het kon, maar het is toch anders dan dat je even in de auto/trein stapt om je familie te knuffelen.

Eerlijk gezegd vind ik het soms prettig om niet alles mee te krijgen omdat het lastig is, maar ik kan er dan ook niet voor mij familie zijn.

Gelukkig kon ik dit een beetje goedmaken toen mijn ouders langskwamen het weekend erop. Dit weekend stond al lang gepland en het was onzeker of dit wel door kon gaan, maar gelukkig ging dit uiteindelijk wel.
Voor mij was dit een weekend dat ik eindelijk na 4 weekenden weer in Barcelona doorbracht en dat had ik wel ontzettend gemist.
Het was ook ontzettend fijn om mijn ouders hier te hebben en ik kon eindelijk mijn skateboard skills laten zien.

Uiteindelijk wist ik natuurlijk dat dit kon gebeuren terwijl ik hier woonde, maar toch hou je nooit rekening met hoe dit echt voelt.
Het viel mij een stuk zwaarder dan ik had verwacht.

Nu is dit uiteindelijk een deel van het leven en zal ik het nu op mijn eigen manier verder gaan verwerken.
Toch heeft deze ervaring mij ook laten beseffen dat ik het heerlijk vindt verder om hier te wonen en dat dit echt mijn thuis is.
In Nederland is het heel fijn om tijd door te brengen met familie, maar het weer is wel echt deprimerend.
Spanje is het land waar ik wil blijven wonen.

Liefs,
Sandra